Co składa się na standard IFS?
W dzisiejszych czasach ilość produktów żywnościowych może być przytłaczająca. Zewsząd docierają do nas coraz to nowe rodzaje warzyw, owoców, mięs, ryb itd., dlatego czasem już nie wiadomo co właściwie jest dla nas dobre i które produkty powinniśmy wybierać.
Z pomocą przychodzi tzw. IFS, czyli International Food Standard.
Czym jest IFS?
Jest to międzynarodowy standard bezpieczeństwa żywności, którego celem jest eliminacja czy też zmniejszenie wszelakich zagrożeń wpływających na jakość produktów żywnościowych producentów pracujących z sieciami handlowymi.
Warto dodać, że IFS jest standardem pochodzenia niemieckiego, dlatego wszystkie sieci handlowe pochodzące od naszych zachodnich sąsiadów (ale również z Francji) muszą ten standard posiadać.
Co składa się na standard IFS?
Nie da się ukryć, że IFS jest bardzo rozbudowany i składa się na niego wiele elementów:
BRC, SQF, ISO 9000
Pierwszym z nich jest BRC (British Retail Consortium). Nie jest to nic innego jak brytyjska odmiana standardu bezpieczeństwa żywności. Składa się ze zbioru wytycznych dla firm działających głównie w hipermarketach (brytyjskich) oraz firm dostarczających własne marki (inaczej private labels)
Norma SQF (Safe Quality Food) jest uznawana za jedną z bardziej rygorystycznych, ale też najbardziej wiarygodnych. Ubiegają się o nią zwłaszcza sprzedawcy detaliczni i usługodawcy branży spożywczej. Zapewnia ona nie tylko bezpieczeństwo żywności, ale też weryfikuje najwyższą jakość produktów dzięki swojemu kodeksowi jakości SQF, który jest jednym z bardziej unikalnych wśród innych norm IFS
ISO 9000 jest natomiast jedną z bardziej ogólnych norm, ponieważ dotyczy ona systemów zarządzania jakością we wszystkich organizacjach, bez względu na rodzaj działalności. Dla IFS jest ona jednak kluczowa, ponieważ zawiera wszelkie wymagania i wytyczne, dzięki którym doskonalenie i kontrolowanie jakości produktów spożywczych jest dużo sprawniejsze.
Wymagania Codex Alimentarius
Już sama nazwa wskazuje, że jest to pewien kodeks – kodeks żywności, czyli zbiór przyjętych międzynarodowych norm żywności oraz wytycznych, którymi powinny się kierować urzędowe służby przy odbywaniu kontroli (jakości, higieny, bezpieczeństwa).
Wymagania określone w kodeksie skupiają się głównie na produktach pozyskiwanych drogą rolną, ponieważ został on utworzony dzięki Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa oraz Światowej Organizacji Zdrowia.
Wymagania HACCP, GMP, GHP
HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), czyli analiza zagrożeń i krytyczne punkty kontroli dotyczy zapewnienia bezpieczeństwa żywności przez identyfikację i oszacowanie skali zagrożenia jakości zdrowotnej żywności oraz przez określenie ryzyka wystąpienia zagrożenia podczas produkcji. Ponadto system ten stara się wyeliminować potencjalne zagrożenia biologiczne, chemiczne i fizyczne mogące wystąpić w końcowej fazie produkcji.
GMP (Good Manufacturing Practice) to zestaw standardów (Dobra Praktyka Produkcyjna, Dobra Praktyka Wytwarzania) stosowanych w produkcji przemysłowej, czyli nie tylko spożywczej, ale również farmaceutycznej lub gospodarczej. Zasady określane w tym zbiorze dotyczą przede wszystkim zapewnienia produktom wysokiej czystości materiałów użytych do ich produkcji oraz pełnej kontroli ich pochodzenia. Standardy te skupiają się zatem na higienie środowiska, dbaniu o dobry stan techniczny zakładu, zabezpieczeniach przed gryzoniami itp.
GHP to nic innego jak Dobra Praktyka Higieniczna (Good Hygienic Practice). Określa ona zatem jakie warunki higieniczne muszą być spełniane przez zakłady produkcyjne, by zapewniały one bezpieczeństwo żywności. W grę wchodzi tutaj kontrola wyposażenia technicznego, dezynfekcji maszyn, odpowiednia izolacja i przede wszystkim higiena osobista pracowników.
Europejski System Jakości
Ostatnim już elementem IFS jest europejski system certyfikowania, wyróżniający produkty żywnościowe o naprawdę wysokiej jakości wynikającej ze składu produktów, sposobu ich wytwarzania lub związanej z ich miejscem pochodzenia. Unia Europejska wprowadziła rozporządzenia, dzięki którym żywność związana ze środowiskiem i tradycją może być uznawana za wysoce jakościową. Odpowiednie warunki bezpieczeństwa i higieny produktów również muszą być zagwarantowane przy certyfikacji, jednak to nie na tych aspektach skupia się najbardziej owa metoda gwarancji bezpieczeństwa żywności.
Jak można zauważyć, wdrożenie standardu IFS może odbywać się na wielu różnych płaszczyznach w zależności od tego, jaka jest polityka firmy i które normy najlepiej będą ją reprezentować na rynku.
