Opłaty za wytwarzanie śladu węglowego – kto i kiedy musi je ponieść?
Podatek od śladu węglowego nie przybrał jeszcze ostatecznej formy, lecz wiadomo już, że byłby pobierany od firm, które w toku produkcji korzystają z nieefektywnych źródeł energii, a swoje towary dystrybuują na terenie Unii Europejskiej. Jak opłata za ślad węglowy może wpłynąć na funkcjonowanie biznesu?
Od kogo będą pobierane opłaty za ślad węglowy?
Zgodnie z założeniami, podatek od śladu węglowego miałby objąć w pierwszej kolejności import stali i cementu, a także wytwarzanie prądu, nawozy, aluminium i produkty pochodzące z przemysłu hutniczego, lecz zgodnie z regulacją z 22 czerwca 2022 roku, w sprawie granicznego podatku węglowego, lista ta od 1 stycznia 2023 roku będzie rozszerzona o takie towary, jak wodór, chemikalia organiczne, tworzywa sztuczne, a także amoniak. Przewiduje się, że do 2030 roku podatek za ślad węglowy będzie stopniowo obejmować również inne sektory przemysłowe.
Jak opłata za ślad węglowy może wpłynąć na prowadzenie biznesu?
Według szacunków Parlamentu Europejskiego, wpływy z opłat za ślad węglowy mogą wynieść nawet do 14 mld Euro na przestrzeni roku. Wprowadzenie opłaty ma za zadanie zachęcić firmy do rezygnacji z korzystania z nieefektywnych źródeł energii. Może się tak stać z uwagi na to, że firmy obłożone dodatkowym podatkiem będą zmuszone do podniesienia kosztów produkcji, co z kolei przełoży się na ostateczne ceny towaru dostarczanego klientom. Ci zniechęceni zbyt dużymi kosztami, będą skłonni zmienić firmę, od której zaopatrują się w wybrany produkt.
Jakie korzyści dla przedsiębiorców może przynieść wprowadzenie opłaty za ślad węglowy?
Monitorowanie śladu węglowego, pozostawionego przez przedsiębiorstwo, jest pozytywnym podejściem nie tylko dla natury, lecz też dla samej firmy. Aktualnie konsumenci dużo chętniej wybierają firmy wyrażające troskę o środowisko naturalne, jako że ich zaangażowanie w inicjatywy związane z ochroną przyrodę można z powodzeniem odczytać jako ogólną troskę o poprawę warunków klimatycznych. Dosyć oczywiste jest także to, że rzeczywiste podejmowanie działań na rzecz ochrony natury realnie przyczynia się do zmniejszenia śladu węglowego, a co więcej, nierzadko zachęca również odbiorców danej marki do podejmowania odpowiednich kroków również we własnym zakresie. Ponadto firmie dbającej o redukcję śladu węglowego dużo łatwiej będzie nawiązać współpracę z innym przedsiębiorstwem, wyrażającym podobne wartości, szczególnie że przy nawiązywaniu współpracy spółka oblicza nie tylko swój ślad węglowy, lecz też szacuje go u swojego wspólnika.
Raport CDP – jak pomoże poprawić wizerunek firmy?
W Polsce jest to jeszcze mało popularne rozwiązanie, lecz za granicą przyjmuje się powoli jako standard. Chodzi o raport CDP (ang. Carbon Disclosure Project), prowadzony przez organizację non-profit, gromadzącą dane o wpływie poszczególnych firm, a także miast i regionów na kondycję środowiska naturalnego. Warto tutaj nadmienić, że raport CDP jest traktowany jako wiarygodne źródło informacji na temat śladu węglowego wytwarzanego przez firmy.
Jakie czynniki mają największy wpływ na powstawanie śladu węglowego?
- Brak termomodernizacji na terenie zakładu pracy.
- Wykorzystywanie wysokoemisyjnych źródeł energii na rzecz prowadzenia firmy.
- Wykorzystywanie dużych zasobów energii podczas wytwarzania towarów.
- Tworzenie produktów i opakowań trudnych w recyklingu lub niemożliwych do przetworzenia.
- Nieefektywne zarządzanie siecią dostaw (pojazdy generujące dużą ilość spalin, odległe punkty dostaw).
Zmniejszenie śladu węglowego jest obecnie dostępne na wyciągnięcie ręki poprzez liczne rozwiązania, takie jak instalacja paneli fotowoltaicznych, inwestycja w pojazdy elektryczne, czy też przeprowadzenie termomodernizacji budynku. Wprowadzanie zmian w zakresie śladu węglowego pomoże zmniejszyć wpływ człowieka na środowisko naturalne, szczególnie w czasach, gdy natura jest już w coraz gorszym stanie.
Wprowadzenie opłaty za ślad węglowy może pomóc nie tylko w zmobilizowaniu poszczególnych firm do troski o dobro natury, lecz też pociągnąć za sobą poszczególne kraje, pragnące dostosować swoje warunki gospodarcze do tych panujących na terenie Unii Europejskiej.
